Omgaan met levensvragen
Heel wat mensen die weten dat ze niet lang meer te leven hebben, gaan de balans van hun leven opmaken en diepe vragen stellen over leven en dood. We noemen dit levensvragen. Misschien stond je vroeger nauwelijks stil bij dit soort vragen, maar spoken ze nu steeds meer door je hoofd.
Waarom moet mij dit overkomen?
Waarom moet ik nu al sterven?
Wat is de zin van mijn leven? Wat kan ik nog doen of betekenen, nu ik niet meer lang te leven heb en steeds minder kan?
Waar ben ik trots op in mijn leven? Waarvan heb ik spijt?
Wat had ik anders kunnen doen in mijn leven? Wat wil ik nog rechtzetten?
Wat is er nu nog belangrijk voor mij en mijn dierbaren?
Is er iets na dit leven?
Het kan helpen om erover te praten met anderen, zoals familie, vrienden of lotgenoten. Natuurlijk bestaan er geen pasklare antwoorden op deze vragen en kan niemand ze in jouw plaats beantwoorden. Maar mensen kunnen wel naar je verhaal luisteren en vragen stellen, wat kan helpen om je eigen antwoord op deze vragen te formuleren. Praten kan opluchten en je angst, kwaadheid, zorgen en verdriet minderen.
Als je blijft piekeren, aarzel dan niet om ondersteuning te zoeken bij een zorgverlener. Je kan bij heel wat zorgverleners terecht met spirituele vragen en problemen:
- Je huisarts of een andere arts
- Je verpleeg -of zorgkundige
- Een psycholoog of psychiater — Een raadpleging bij een psycholoog in het ziekenhuis of een psycholoog verbonden is aan een thuiszorgequipe (MBE) is gratis.
- Een maatschappelijk werker — In het ziekenhuis kun je gratis beroep doen op een maatschappelijk werker
- Een vrijwillige palliatieve zorg — Heel wat ziekenhuizen, woonzorgcentra, palliatieve netwerken en palliatieve thuiszorgequipes (MBE) beschikken over vrijwilligers palliatieve zorg
- Een vrijzinnig moreel consulent of een geestelijk verzorger binnen je eigen godsdienst (priester, pastoraal werker, imam…) — Ziekenhuizen en andere zorginstellingen hebben vaak morele consulenten of pastorale medewerkers in dienst