Artikel: Koepelorganisatie Palliatieve Zorg Vlaanderen roept op voor meer ondersteuning voor palliatieve zorg.
Minister Crevits: "Hier wil ik zelfs ambassadeur voor zijn. We maken een actieplan op voor de toekomst, daarvoor leg ik graag mijn oor te luisteren bij de ervaringsdeskundigen zelf"
Minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Hilde Crevits (CD&V) bevestigt: Nieuw actieplan moet betere palliatieve zorg verzekeren. “Ik wil daar zelfs ambassadeur voor zijn. Het is het laatste stuk van je leven. Daar hoort gedegen zorg bij. Palliatieve zorg moet dus absoluut een belangrijke plek krijgen in het actieplan dat we opstellen voor de zorgsector.” Jaarlijks hebben 50.000 tot 85.000 Belgen nood aan palliatieve zorg.
Palliatieve Zorg Vlaanderen wil betere ondersteuning voor de palliatieve zorg die in Vlaanderen verleend wordt. Er zijn weinig opleidingen, ook in de basisopleidingen voor zorgverleners is er weinig aandacht voor palliatieve zorg en in de praktijk gebeuren mooie zaken, maar loopt er ook heel wat mank. Een van de hoofdredenen? Door moeilijke communicatie over de grenzen heen en het laattijdig opstarten van palliatieve zorg. Minister Hilde Crevits wil zich mee scharen achter betere ondersteuning en een ommezwaai in het werkveld.
Enkele casussen liggen op tafel om te duiden hoe prangend verbetering van palliatieve zorg is. Vooral op vlak van communicatie tussen de zorgverleners onderling, zijnde huisarts, kinesist, verpleging aan huis en bij bijvoorbeeld opname in het ziekenhuis loopt het te vaak moeizaam. “We hebben nood aan een goed communicatieplatform om dit zowel voor zorgverleners onderling als voor de naasten en de mantelzorgers, als voor de patiënt zélf te verbeteren”, klinkt de boodschap van de specialisten aanwezig. “We willen die digitale tool zeker ontwikkelen”, beaamt minister Hilde Crevits. “Ik hoor ook dat dat nodig is. We zijn daarmee bezig en willen van meet af aan palliatieve zorg en vroegtijdige zorgplanning een plek geven in die tool.”
“Als een patiënt binnenkomt in het ziekenhuis, weten wij niet altijd wat diens wensen zijn en of we nog curatief moeten handelen. En ja, er is een grens aan genezen. De patiënt heeft recht om mee te beslissen over zijn behandel- en zorgmogelijkheden.”,
Inge Bossuyt, palliatief verpleegkundige (Leuven).
Een voorbeeld uit een van de vele zorgsettings. Inge Bossuyt is palliatief verpleegkundige in het palliatief support team UZ Leuven. “Komt iemand binnen in het ziekenhuis, dan weten wij vaak niet wat de afspraken zijn die de patiënt vroeger gemaakt heeft met de huisarts of in het woonzorgcentrum. Indien er een negatieve wilsverklaring is, die zegt wat de wensen van de patiënt zelf zijn, kunnen wij deze niet terugvinden. Ook de huisarts of het verzorgend team in een woonzorgcentrum weet vaak niet welke afspraken we hier gemaakt hebben. Deze documenten staan niet op een bereikbaar digitaal platform. We kunnen daar in het ziekenhuis dus niet naar handelen. En vaak is dat net het cruciale moment om die wensen wél te kennen. De nood aan een platform waar dat allemaal op gecentraliseerd staat is bijzonder hoog”, duidt Bossuyt. “Via het e-health platform kunnen wij enkel zien wat de positieve wilsverklaring is van de patiënt, zijnde euthanasie bij onomkeerbare coma. Maar dat komt zo weinig voor.” En dit is dus enkel maar een voorbeeld van patiënten die naar een ziekenhuis komen. Tijdens het gesprek met de minister komen ook moeilijkheden bij woonzorgcentra, noden bij psychiatrische ziekenhuizen, knelpunten bij thuiszorg en nog veel meer aanbod.
Quote: “Ik zit tussen twee vuren. Ik wil een goede ommezwaai, een cultuurwijziging en een oplossing bieden, maar wil tegelijk niemand ontmoedigen”,
minister Hilde Crevits.
Actieplan moet soelaas en digitale tool bieden op termijn
Het ontwikkelen van een digitaal platform maakt deel uit van het actieplan dat er deze legislatuur nog moet komen, én goedgekeurd dient te worden. Een gedegen en gedragen plan voor de toekomst van de zorgsector. “Tegelijkertijd zit ik tussen twee vuren”, aldus Crevits. “Ik wil een goede ommezwaai, een cultuurwijziging en een oplossing bieden. En ja, dat gaat een grondige verandering teweeg brengen. Tegelijkertijd wil ik niet alles opnieuw strikt afbakenen. Want er zijn organisaties waar goed wordt samengewerkt, waar duidelijke communicatie is over de muren heen. Hén en de bijhorende vrijwilligers wil ik niet ontmoedigen. De boodschap mag niet zijn: jullie doen het niet goed, we gaan alles veranderen. Toch is een grote ommezwaai nodig. Vandaar willen we een zo goed mogelijk beeld hebben op de noden in de zorg om zo een gedegen actieplan klaar te hebben.” De uitrol zou wellicht voor de volgende legislatuur zijn, maar koepelorganisatie Palliatieve Zorg Vlaanderen heeft er vertrouwen in dat de minister ziet hoe groot het belang is, én hoe groot de noden zijn.
Minister Crevits: “Ik ervaarde zelf de tekorten. Dus ja, ik schrok hoeveel palliatieve zorg nog in de schaduw staat. Het aantal mensen dat geconfronteerd wordt met aangekondigd afscheid, staat totaal niet in verhouding met de aandacht die palliatieve zorg op dit moment krijgt.”
Palliatieve zorg in cijfers
In België sterft elk jaar 1% van de bevolking. Dat zijn 110.000 mensen. “Volgens onze cijfers hebben 45 tot 75 % van hen palliatieve zorgen nodig. Zij lijden aan een chronische ziekte, zijn ongeneeslijk ziek etcetera. Zij weten dat ze zullen sterven op korte of lange termijn”, duidt prof. Lieve Van den Block. “Dat wil zeggen dat jaarlijks 50.000 tot 85.000 personen jaarlijks nood hebben aan Palliatieve zorg. Geschat verliezen 1 miljoen mensen per jaar een naaste die palliatief was. Als je die aantallen hoort, weet je al dat palliatieve zorg nog zwaar onderbelicht en ondersteund is”, besluit Van den Block.
